"Jak żyć??" - spytał mnie w liście ktoś, kogo ja zamierzałem spytać o to samo...

A więc... Dzisiaj oddaję głos komuś, kto wypowiada się o życiu w dość zbliżony sposób do mojego myślenia o nim. Życzę przyjemnej lektury =] Cytat z tytułu: Wisława Szymborska.

Rozważania wywołane przypadkowo przeczytanym zdaniem :)

Życie tak naprawdę jest krótkie i aby przeżyć je naprawdę wspaniale człowiek musi bowiem wszystkiego w nim doświadczyć. Dosłownie wszystkiego. Upokorzeń, zawodów, samotności, bólu i wszelkiego rodzaju nieszczęść. Ale to nie znaczy, że człowiek ma tylko cierpieć. Może, a nawet powinien, posmakować także tej lepszej strony swojego bytowania, a co za tym idzie musi chociaż raz poznać prawdziwą miłość czy przyjaźń. Tak naprawdę człowiek przez całe swoje życie musi stawać na drodze wyborów - czasem lepszych, czasem złych. Musi przy tym jednak zważać na to, co wybiera, i liczyć się z konsekwencjami swojego wyboru. Szczerze mówiąc, dla mnie życie to wielka niespodzianka, która do końca mojego istnienia będzie codziennie i prawdziwie mnie zadziwiać. Bo przecież nie wiesz, co stanie się jutro, i nie wiesz czy twój wczorajszy wybór, wczorajsze zdanie nie wpłynie na twoją niedaleką przyszłość. Tak naprawdę nikt nie wie co się stanie: czy będziesz zmuszona/zmuszony sie z kimś pożegnać na zawsze, a moze odwrotnie - może poznasz kogoś nowego, która to osoba zmieni diametralnie twoje życie. Ty kierujesz swoim życiem, ale pamiętaj: to przeczucie, intuicja, los a po części sprzyjające szczęście barwniej wpływają na twoje przeżycie życia. Nie rozczarowuj się na koniec istnienia, że czegoś nie zrobiłaś/zrobiłeś za młodu - uwierz, a może właśnie dzięki Tobie ktoś spełnił swoje marzenia.

Wojciech